30 Day Blog Challenge NL #6 – Mijn meest gênante momenten
Gezien het carnaval is, en dat alleen maar gênante momenten oplevert, leek het me een goed plan om een aantal van die momenten met jullie te delen. Een dag niet gelachen is immers een dag niet geleefd. Natuurlijk wil ik jou als lezer uitnodigen om dit iets minder beschamend voor mij te maken en jouw meest gênante moment te delen in de reacties. Het wordt gewaardeerd!
Die keer dat ik zo dronken was, dat ik er niets meer van weet
Ja, ik heb zo’n moment. Gelukkig heb ik er maar ééntje. Ik ben wel vaker dronken geweest hoor, maar nooit zo erg dat ik niets meer van de avond weet. Dat gebeurde me slechts één keer. En er is zelfs een foto van.
Vriendlief moest die dag draaien op een festival, en ik zou eigenlijk naar huis rijden. Ik vond het toch wel heel erg gezellig en vroeg of mijn wederhelft niet toch wilde rijden, zodat ik een drankje kon doen. En dat kon! Waar ik normaal aan de wijn zou gaan ging ik hier aan de bacardi razz met seven-up. Dat drinkt dus echt weg als limonade. Iets wat ik ook wel wist, maar ik was van plan daar rekening mee te houden.
Ik was samen met vrienden aan het feesten, terwijl vriendlief aan het draaien was. En steeds ging één van die vrienden even drankjes halen voor ons allemaal. Met als gevolg dat het véél sneller ging dan wanneer ik zelf drankjes had moeten gaan halen. Gaan we nooit meer zo doen. Voortaan ben ik weer gewoon de Bob met festivals, en anders wordt het wijn.
Die keer dat ik de naam van de buurman niet meer wist
Ik stond te praten met de buren, zoals ik zo vaak doe (zij zijn vaak thuis, ik tegenwoordig ook) en wilde iets over de buurman zeggen tegen zijn vrouw. En ineens wist ik zijn naam niet meer. Het lag op het puntje van mijn tong, maar ik kon er niet opkomen. Dit is een gevolg van de hersenschudding, of de whiplash die ik heb gehad, maar het kan ook te maken hebben met de EMDR die ik krijg.
Met grote regelmaat kan ik niet op woorden komen, terwijl ik precies weet wat ik wil zeggen. Alleen dat ene woord komt er niet uit. Vriendlief is er aan gewend, en meestal kan ik me wel redelijk uit situaties redden. Dit keer echter niet. Gelukkig konden de buren er om lachen. Ik iets minder.
Al die mensen die ik straal voorbij loop, terwijl ik ze ken
Ben ik jou wel eens straal voorbij gelopen, waarbij jij dacht: ‘Hoezo zegt ze geen hoi?’ Geloof me, dat deed ik NIET expres. Ik ben vaak met mijn gedachten ver weg als ik aan de wandel ben, en ben bovendien ook geen ster in het onthouden van gezichten. Denk je mij dus te zien lopen, spreek me vooral aan. Vind ik super leuk!
Ik ben echt heel benieuwd naar jouw gênante momenten, laat het me vooral weten!