Ik ben bijna jarig, en dat wilde ik niet vieren

Aankomende zondag ben ik jarig. Ik word VIJF-EN-TWINTIG jaar. Een hele leeftijd! En juist dit jaar dacht ik erover na om mijn verjaardag niet te vieren.

Vanaf mijn 18e verjaardag heb ik deze altijd groots gevierd. Compleet met DJ-set die alle glazen de kast uit liet trillen, partytent in de tuin en hele treetjes energy drank (dat was toen hip, don’t judge me). Vrienden mochten zelfs blijven slapen zodat ze een drankje konden doen, met als gevolg dat de hele woonkamer vol lag met luchtbedjes. Wat hebben mijn ouders het zwaar gehad met mij!

En dit jaar heb ik er gewoon geen puf voor. Van tevoren had ik bedacht dat ik dan heel veel mensen uit wilde nodigen, meteen ook afspraken wilde maken om elkaar wat vaker te zien. Maar het gaat niet. Het kost me te veel energie.

Werk, sport, sociaal leven

Zoals jullie misschien wel weten ben ik nog steeds bezig met uren opbouwen op het werk. Zodat ik hopelijk ooit weer fulltime kan werken. Op dit moment heb ik het gevoel dat dat er niet echt in zit. Als ik een week heb gewerkt, gesport en hopelijk ook nog wat heb afgesproken met vrienden, is de koek echt op. Ik heb dan pijn, ben moe en soms ook verward. Het is op het moment zelfs zo dat ik weer de hele dag door met pijn loop.

Het hoort erbij, je moet er even doorheen

Ik hoop dat dit tijdelijk is, en dat ik gewoon even moet wennen aan dit ritme. Maar het zorgt er wel voor dat ik opzie tegen het organiseren van een feestje (en dus opruimen, schoonmaken, boodschappen doen, grote groep mensen in mijn huis, weer opruimen en schoonmaken). Omdat ik mijn verjaardag niet wil overslaan wordt het dit jaar dus klein gevierd.

Ik kán in ieder geval mijn verjaardag vieren

En ergens ben ik wel blij dat ik mijn verjaardag in ieder geval wel kán vieren. Ook al moet ik dan volgende week wat inleveren, ik hoef het niet over te slaan. En gelukkig kan ik altijd steunen op mijn mannetje, die wat taken uit handen kan nemen (denk aan zware boodschappen!).

Ik ga er maar vanuit dat mijn 25e levensjaar véél mooier wordt dan mijn 24e. Ik ben in ieder geval niet van plan om over een week weer onder een auto te fietsen of lopen, dus dat is al een stap in de goede richting.

Verandering in mijn litteken

Alhoewel het dus niet zo goed gaat met mijn whiplash en energie niveau, bemerkte ik wel een verandering in mijn litteken. Een positieve verandering zelfs! Toen ik in de spiegel keek viel me namelijk op dat mijn litteken minder rood is. Het begint zelfs op sommige plekken wit te lijken. Dat zou betekenen dat mijn litteken minder ‘actief’ is en dat is fijn! Dan kan ik namelijk ein-de-lijk zien wat het eindresultaat is, en dan kan ik beslissen of ik een operatie na mijn volgende operatie nog nodig acht.

Maar eerst de volgende operatie, waar ik nog steeds op wacht. Jullie zouden overigens de eerste zijn die het zouden horen als ik een datum weet (na mijn wederhelft en familie dan…). Laat ik eerst maar gaan genieten van mijn verjaardag. 25. Wat een leeftijd.

Psssst.. Wil jij een GRATIS checklist ontvangen die jou helpt bij het plannen van jouw bruiloft? Schrijf je dan nu snel in voor de nieuwsbrief!