Diagnose: normaal

Mijn naam is Anne en ik heb een ongeluk gehad. Ik zou zo bij de AA (Anonieme Aanrijding overlevers) kunnen. Op een of andere manier draait mijn  leven nog veel te vaak om het feit dat ik, inmiddels bijna negen maanden geleden een ongeluk heb gehad. Vooral nu ik fulltime bankzitter ben heb ik véél te veel tijd om overal over na te denken. Dat is onder andere ook de reden dat ik weinig van me heb laten horen op dit blog. Ik kon me er gewoon niet toe zetten.

Lees ook: Wat ik voel

Licht aan het einde van de tunnel!

Gelukkig is er wel licht aan het einde van de tunnel, ik heb gesproken met een arbeidsdeskundige en we gaan een werkervaringsplek zoeken. Laat me even uitleggen wat dat inhoudt (want ik wist het niet). In feite komt het erop neer dat ik bij een werkervaringsplek bijvoorbeeld 16 uur per week kan gaan werken. Gaat dat goed, bouw ik het aantal uren op, gaat dat niet goed kan ik minder of hetzelfde aantal uren werken. Op deze manier kan ik opbouwen naar 40 uur per week werken, iets wat ik wel weer hoop te kunnen doen.

Dat betekent dat ik weer één onzekerheid van de lijst kan strepen en dat is erg fijn, want van al die onzekerheid wordt een mens tureluurs. Een andere onzekerheid die ik af kan strepen is hoe alles zou gaan na de operatie (met het oog op dat er misschien meer operaties zouden moeten plaatsvinden). Anderhalve maand geleden werd ik geopereerd aan mijn gezicht. Hoe dat ging kon je lezen in mijn vorige post (Daar krijg je toch de zenuwen van?).

Na de operatie

Ook de dagen na de operatie vielen me mee. Ik kreeg nog even flink last van mijn keel, maar gezien mijn niet al te vrolijke ervaringen met keelontstekingen wist ik hoe ik dat aan moest pakken. Voordat ik het wist mochten de hechtpleisters al verwijderd worden, iets wat ik ook weer erg spannend vond. Het moest echter wel gebeuren want een week na de operatie zouden de hechtingen al verwijderd worden. Nu heb ik sinds het ongeluk geen sterke maag meer en de angst om mezelf pijn te doen bij het verwijderen van de pleisters zorgde voor een aanval van misselijkheid. Gelukkig deed het verwijderen van de pleisters vrijwel geen pijn en na even liggen trok de misselijkheid al snel weg.

Precies een week na de operatie gingen de hechtingen eruit. Om het makkelijk te maken hadden we die dag ook nog een bruiloft, waarbij ik dus géén foundation kon dragen… DRAMA! Niet alleen het niet mogen dragen van mijn levensreddende foundation was een drama, ook het verwijderen van de hechtingen was een zeer nare ervaring. Alweer… Blijkbaar ben ik een snelle genezer. De hechtingen zaten dus niet een klein beetje vast, maar héél erg vast. Ik kan je vertellen dat de huid naast je oog dan niet de meest prettige plek is om hechtingen te hebben. Maar goed, dit keer moesten er gelukkig maar 25 hechtingen uit, terwijl het er vorige keer ongeveer 35-40 waren.

Vanaf dat moment was het belangrijk om weer netjes het litteken te gaan masseren met olie/crème, zodat het uiteindelijk mooier wordt. Dat is nog steeds geen pretje, maar het wordt langzaam beter. Ook zijn de steken die ik na het ongeluk steeds voelde in het litteken op mijn gezicht weer terug, en dan nog een graadje erger. Ik houd me maar voor dat dit uiteindelijk minder moet gaan worden. Het heeft tijd nodig, zoals iedereen (inclusief ikzelf) steeds zegt.

PTSS

Wat niet minder is geworden is de angst die ik heb in het verkeer en de nachtmerries. Inmiddels fiets ik niet meer naar de sportschool als ik ‘s avonds ga, want dan is het al donker. Omdat dit toch wel een blijvend probleem lijkt te worden ga ik morgen voor het eerst naar een psycholoog toe. Ik vind dat best heftig, want dan is er echt iets ‘mis’ met mij. Er hangt nu officieel een label met PTSS aan mij en dat is nog niet helemaal te accepteren. Ik probeer mezelf steeds voor te houden dat dit iedereen had kunnen overkomen. Wie zou dit niet hebben na een ongeluk als het mijne? Loslaten en accepteren. En als ik dat kan, dan is de diagnose: normaal.

Psssst.. Wil jij een GRATIS checklist ontvangen die jou helpt bij het plannen van jouw bruiloft? Schrijf je dan nu snel in voor de nieuwsbrief!