Een gedichtje op nationale gedichtendag
Het is vandaag nationale gedichtendag! Zo’n tien jaar geleden was ik heel actief in het schrijven van gedichten. Ik had veel inspiratie en schreef vooral in het Engels. Omdat ik inmiddels al jaren geen gedichten meer heb geschreven wilde ik één van mijn oude gedichten met jullie delen.
Dat betekende dat ik ze allemaal door moest lezen, want ik wil natuurlijk wel een goed gedicht laten zien. Zo’n tien jaar geleden zat ik niet zo lekker in mijn vel. Mijn vader was ziek en ik was natuurlijk ook wel een beetje aan het puberen. Dat zie ik heel erg terug in de gedichten die ik toen schreef, deze zijn allemaal wat zwaar op de hand (erg zwaar).
Anders in het leven
De positiviteit die ik nu elke dag uit probeer te stralen naar mijzelf en anderen had ik destijds niet. Ik was ongelukkig. Ongelukkig omdat mijn vader ziek was, ongelukkig omdat het op school soms moeilijk was en ongelukkig over mijn uiterlijk. Tel daar mijn gruwelijke onzekerheid bij op en het idee dat ik nooit een leuke jongen tegen zou komen, want wie zou mij willen (Hé, jongens waren belangrijk toen!) en een verdrietig meisje was het gevolg.
Nu, jaren later, sta ik positief in het leven. Ondanks alle tegenslagen die ik heb gehad. Daarom twijfelde ik ook of ik wel zo’n verdrietig gedicht wilde delen. Om mezelf een beetje tegemoet te komen en jullie niet teleur te stellen (geef maar toe, je snakt nu naar zo’n verdrietig gedicht) plaats ik vandaag TWEE gedichten.
Mengelmoesje
Mijn ogen zijn donker,
Zonder enig gevoel.
Dat heb ik achtergelaten,
Samen met mijn tranen.
Don’t leave me,
I don’t want to be alone.
Even though I’m angry,
I still need you.
Liefde?
Dat ken ik niet,
Wil ik niet kennen.
Mijn keuze, mijn verdriet.
Leave me alone,
Alone with my sadness,
Alone with my anger,
I don’t need you.
Aan het einde van de tunnel,
Is geen licht te vinden.
Lang heb ik gezocht,
Maar vinden kon ik het niet.
Please stay here,
You know I need you,
I may be difficult to handle,
But you know I love you.
Een masker als gezicht,
Een eeuwige glimlach.
Niemand ziet die pijn,
Diep in mijn ogen.
My soul is dark,
My sadness huge.
Still there’s a little light,
I need you.
Watergenieter
Lurkend aan zijn pijp
Keek hij over het water
Genietend,
Van de rust
Die alle drukte
Met zich meebrengt.
Genietend,
Van de zeilen,
Die zachtjes bollen
Zonder wind.
Van de schepen
Die zachtjes tuffen
Wanneer de zon schijnt.
Genietend,
Van de vogels,
Die vrolijk fluiten
Zo ´s morgens vroeg
Wanneer hij
Over het water kijkt.