EMDR en de gevolgen

De eerste EMDR sessies zitten erop, dus ik kan jullie nu uit eigen ervaring vertellen wat het met je doet én of het werkt. Ik geef eerlijk toe dat ik niet zo goed wist wat ik ervan moest verwachten. Voor degenen die het niet weten, EMDR staat voor Eye Movement Desensitization and Reprocessing en wordt met name toegepast als iemand last blijft houden van een schokkende gebeurtenis. Dit kan geweld, een overval of zoals bij mij, een verkeersongeval zijn. Je kunt last hebben van flashbacks van de gebeurtenis of nachtmerries. In veel gevallen (zo ook bij mij) is er dan sprake van een posttraumatische stress-stoornis (PTSS). EMDR zorgt ervoor dat de kracht en lading van de nare herinnering afnemen.

Werkt dat dan?

Dit klinkt in theorie natuurlijk allemaal super, maar om EMDR te laten werken moét je je trauma herbeleven. En, niet zo gek, daar zag ik ontzettend tegen op. Na mijn eerste sessie bij de psycholoog gaf ze aan dat we rustig naar de EMDR zouden toewerken, omdat ik het zo spannend vond. Wat een geruststelling! De keer daarna ging ik met een iets geruster hart naar mijn afspraak. Waar ik meteen in het diepe werd gegooid. We gingen EMDR’en. God no! 

Sessies zijn ontzettend zwaar

Die eerste sessie was enorm zwaar, zowel mentaal als fysiek. Na de eerste sessie heb ik ruim twee weken ontzettend veel pijn gehad in mijn nek en schouders en kon ik niet veel meer dan liggen op de bank en om elke zielige reclame op televisie huilen. Maar, al doende leert men en bij mijn vorige sessie kon ik op tijd aangeven dat het te veel werd, zodat ik nu minder pijn heb. Wel ben ik sinds de laatste sessie enorm moe en kan ik rustig om 8 uur naar mijn bed toe sjokken. Gelukkig vindt mijn wederhelft wat alone-time niet erg en kan ik na 10x “sorry, ik vind het zo stom, maar ik ben zo moe.” waarop hij dan antwoord “Als je moe bent moet je naar bed gaan, dat is toch helemaal niet erg?” gauw mijn bed in duiken. Daar begint het volgende avontuur: de nachtmerries.

Altijd aanwezige nachtmerries

Ik heb nooit veel nachtmerries gehad. Het viel altijd eerder onder de categorie ‘nare droom’ dan ‘nachtmerrie’. Sinds februari heb ik wel nachtmerries. Over de vreemdste onderwerpen. Zo heb ik afgelopen weekend gedroomd over de Zwarte Pieten Discussie, waarbij ik werd ontvoerd door een aantal donkere mannen die het niet eens waren met de zwarte pieten in Nederland. Mijn wederhelft moest me komen redden maar omdat we steeds ergens anders heen gingen (waarbij ik werd meegetrokken en gesleurd) ging dat niet zo makkelijk. Als ik dit zo teruglees klinkt het eerder hilarisch dan eng, alhoewel het op dat moment wel écht eng was..

De nacht erna droomde ik weer heftig, dit keer was het bijna alsof ik een film aan het kijken was. Ik was niet ik, maar een man die zich de woede van de maffia op de hals had gehaald. Deze wilden, natuurlijk, wraak nemen. En dat wilden ze doen door een paar kogels in me te pompen. Met als gevolg dat ik, voor mijn gevoel, de hele nacht gevlucht ben. Onder gedoken in huizen van kennissen tot ik daar ook weer weg moest omdat ze me gevonden hadden. Het eindigde, hoe voorspelbaar, met de maffia die me vindt en me straft. Door mijn handen en voeten aan flarden te schieten. Waarna ik niet naar het ziekenhuis mocht want dan zouden ze vragen gaan stellen. Je kunt je voorstellen dat ik niet echt uitgerust wakker werd…

Misschien moet ik mijn nachtmerries maar omzetten in filmscripts, zal vast nog iets mee te verdienen zijn. 😉

Gelukkig zijn niet alle gevolgen van mijn eerste EMDR sessies negatief, ik durf weer voorzichtig positief te zijn over mijn deelname aan het verkeer. Drukte op de weg geeft me minder spanning en alhoewel onverwachte acties van automobilisten me soms nog wel een kleine (of grote) hartaanval bezorgen is er een lichte verbetering merkbaar. Dus we gaan nog maar even door!

Psssst.. Wil jij een GRATIS checklist ontvangen die jou helpt bij het plannen van jouw bruiloft? Schrijf je dan nu snel in voor de nieuwsbrief!