Hoe het vroeger was: trouwen in de oorlog
Op 4 mei herdenken we alle Nederlandse slachtoffers sinds de Tweede Wereldoorlog. Dit zijn militairen en burgers die stierven in oorlogssituaties en bij vredesoperaties.
Gedurende de Tweede Wereldoorlog was er een hoop anders, er waren grote tekorten en het was gevaarlijk op straat. Je zag dan ook dat er minder mensen waren die gingen trouwen, zij wachtten liever een veiligere tijd af. Na de bevrijding van Nederland steeg het aantal huwelijken dan ook explosief.
Trouwen in de oorlog
Niet iedereen wilde de oorlog afwachten, vooral toen er nog geen zicht op een bevrijding was. Sommige stellen kozen er dus voor om toch te trouwen. Dat ging echter wel iets anders dan de huidige huwelijken, omdat er vaak geen geld was.
Auto’s waren in die periode erg prijzig en benzine was er niet. Een andere optie om naar het stadhuis te gaan was om koetsen te huren, of te lopen. In deze periode werd er ook vaak voor gekozen om alleen op het stadhuis te trouwen, omdat het te duur was om ook nog voor de kerk te trouwen.
Een feest zoals we dat nu kennen was er overigens ook niet bij. Er waren grote tekorten en de mensen leefden van bonnen. Vaak werd er een drankje gedaan in het ouderlijk huis, om het huwelijk te vieren.
Net na de oorlog
Direct na de oorlog was de stemming veel positiever, maar het land moest nog helemaal opgebouwd worden. Iedereen moest een gedeelte van zijn loon inleveren om mee te helpen met de heropbouw van Nederland. Veel geld om te trouwen was er dus nog steeds niet. Om voor een huis in aanmerking te komen kozen mensen er toch regelmatig voor om voor de wet te trouwen, de kerk kwam dan opnieuw pas later, vanwege de kosten.
Sommige bruiden kozen ervoor om een tweedehands jurk via een advertentie te kopen. Anderen hadden daar geen geld voor en vermaakten een jurk van een familielid, om toch een bijzondere jurk te hebben. Natuurlijk hoorden ringen ook bij het verhaal, maar dat was in die tijd helemaal onbetaalbaar.
De oplossing daarvoor was het verzamelen van oude gouden sieraden van familieleden, om die om te laten smelten tot twee simpele gouden ringen. Geen steentjes, maar gewoon gladde ringen.
Vier de vrijheid
Vandaag herdenken we de doden, morgen vieren we onze vrijheid. We mogen ons er best bewust van zijn dat het hebben van deze vrijheid niet vanzelfsprekend is, opdat we diezelfde vrijheid ook meer zullen waarderen.
Zijn jullie vanavond om 20.00 uur ook 2 minuten stil?