Houden van jezelf, hoe moeilijk is dat!
Ik nooit echt van mezelf gehouden. De eerste keer dat ik ging lijnen was in de brugklas. Sonja Bakker, dat was toen populair. Ik heb mezelf altijd dik gevonden, alhoewel ik op die leeftijd echt nog onder mollig weg te schrijven was. Bovendien vroeg ik me altijd af waarom mensen met mij bevriend wilden zijn. Wat was er dan leuk aan mij?
Streefgewicht
Vorig jaar was ik eindelijk 20 kilo lichter dan mijn zwaarste gewicht, maar echt happy was ik er nog niet mee. Natuurlijk zag ik ook wel dat ik minder kwabjes en vetjes had, maar ze waren nog niet weg. Er moest nog zeker een kilo of 8-10 af voor ik tevreden zou zijn. Hoe ik bij dat gewicht kwam? Dat was ooit voor me uitgerekend in de sportschool.
Nu ben ik weer wat zwaarder, heb ondertussen wat meer meegemaakt. En inmiddels heb ik het gevoel dat het belangrijker is dat ik van mezelf houd om wie IK ben, dan die extra paar kilo kwijt zijn. Want al ben ik nog zo slank, in mijn hoofd zie ik altijd wel weer cellulitis, striae of een vetkwabje die daar niet hoort. En als mijn hoofd het niet snapt, dan zal ik mijzelf nooit als mijzelf zien.
Houden van mezelf, hoe dan?
Die realisatie kwam nadat ik een flink opvallende wond kreeg in mijn gezicht. Ja, de littekens zullen minder worden. Bovendien heb ik al één hersteloperatie gehad en zullen er nog meer volgen. Maar helemaal weg gaan zal het niet, en daar zal ik mee moeten leven. Natuurlijk was dat in het begin makkelijker gezegd dan gedaan. Een lange tijd heb ik mezelf voor de gek gehouden en gedacht dat met behulp van operaties het litteken helemaal zou kunnen verdwijnen. Iets met struisvogeltactiek?
Inmiddels heb ik mezelf erbij neergelegd dat ik het litteken moet accepteren, dat het nooit meer helemaal weggaat en dat het bij mij hoort. Natuurlijk weet ik verstandelijk wel dat mensen vaak over mijn litteken heen kijken, want je bent er snel aan gewend. Maar toch ben ik bovengemiddeld vaak bezig met wat mensen van mijn gezicht denken als ik ze net ontmoet.
Even ter vergelijking, toen ik er pas net bijliep als het monster van Frankenstein, was ik me de hele dag bewust van mijn gezicht en hoe erg dit wel niet op zou vallen. Ik zei regelmatig dat ik me een kermisatrractie voelde en droeg mijn haar bijna standaard los, zodat ik de boel kon verbergen. Nu denk ik steeds vaker: ach, laat die foundation maar zitten en mijn haar gaat vandaag lekker makkelijk in een knot. Ja, wat dacht jij dan, dat ik een uur eerder op ga staan om mijn haar en make up te doen? Niet voor mij weggelegd!
Waar word ik blij van?
De kilo’s die er inmiddels weer aan zitten wil ik er nog steeds graag weer af hebben, maar op dit moment vind ik het belangrijker om voor mezelf te kiezen. Waar word ik blij van? Is dat alleen maar gezond eten en veel sporten? Op dit moment niet. Sporten frustreert me enorm, omdat ik bij te veel sporten meer nekklachten krijg.
Dus kies ik er bewust voor om de focus te leggen op minder frustraties creëeren. Dat betekent wél sporten, wél gezond eten, maar niet doorslaan bij een ongezonde maaltijd, of een overgeslagen sportsessie. Ook dat gaat met vlagen goed, en met vlagen minder goed. Maar het werkt voor mij. En het kan ook werken voor jou!