Persoonlijk | En ineens was ik de datum kwijt
Afgelopen woensdag rond een uur of half 6 was het precies 5 jaar geleden dat ik werd aangereden. De afgelopen jaren heb ik soms aandacht besteed aan de datum waarop we weer een jaartje verder waren, en soms ook niet. Geen idee waar ik het nu over heb? Ik vertel je precies wat er 5 jaar geleden gebeurde in dit artikel.
Een dag te laat
Vorige week donderdag lag ik in bed toen ik ineens begon na te denken. Begin februari, bijna carnaval. Wacht eens even, op welke datum had ik nou ook al weer mijn ongeluk? Mijn gedachten waren blanco. Liever besteed ik de laatste tijd ook niet meer zoveel aandacht aan alles wat er gebeurde, omdat het alweer zo lang geleden is. Toch heeft het nog steeds elke dag effect in mijn leven. Meer dan ik soms zou willen.
Snel zocht ik even mijn map met informatie op (wat je al niet bij moet houden als je van je fiets wordt gereden) waar ik las dat het inderdaad 3 februari 2016 betrof en bam, daar was mijn slechte humeur.
5 jaar verder, maar niet klaar
Nu, 5 jaar later, is het nog steeds niet afgerond. Hoe graag ik het boek ook wil dichtslaan, dat gaat helaas nog niet. Net nadat alles gebeurde had ik nooit gedacht dat het meer dan 5 jaar zou duren voordat ik alles kon afronden. 5 volle jaren om überhaupt iets voor te leggen aan de tegenpartij. Hopelijk is alles afgerond voor er 6 jaar voorbij zijn.
Positieve punten van de afgelopen jaren
Maar niet alles is kommer en kwel geweest. Ik ben de afgelopen jaren enorm gegroeid en heb stappen gezet die ik nooit had durven zetten als dit niet was gebeurd. Ik heb ontdekt dat er enorm veel dingen zijn die ik nog wél kan, ook al zijn er evenzoveel dingen die ik niet meer kan. Ik heb geleerd mijn grenzen aan te geven en me daar niet langer rot over te voelen. Weer te genieten van het sporten, in plaats van frustratie te voelen omdat het niet gaat zoals het vroeger ging. Ik heb geleerd voor mezelf op te komen, en dat ik er ook mag zijn.
Een van de grootste avonturen die ik de afgelopen jaren ben aangegaan is het starten van een eigen bedrijf. Ik, het meisje dat het moeilijk vindt om een factuur te sturen. Die niets snapte van belastingaangiftes en administratie. Die geen idee had wat het nou eigenlijk inhield om te ondernemen.
En vorig jaar gingen manlief en ik het grootste avontuur aan: we trouwden. Was dat ook gebeurd als ik geen ongeluk had gehad? Ja, dat denk ik zeker. Misschien zelfs wel eerder. Maar de dingen zijn gelopen zoals ze zijn gelopen, en ik heb enorm genoten van onze trouwdag. Zelfs met een gezicht dat ontsierd wordt door littekens en met de zekerheid dat ik lichamelijk helemaal op zou zijn na de grote dag.
Ontzettend lieve familie
En vrienden! zonder mijn familie en vrienden zou ik niet staan waar ik nu sta. Van gewoon hele dagen bij me zitten omdat ik niet alleen kon zijn tot de bomen snoeien, tot meegaan naar afspraken met specialisten. Wanneer ik ze nodig heb staan ze altijd voor me klaar. Om even te kunnen zeiken, voor een motiverend praatje of gewoon omdat het kan.
Watch where I go, this is not the end
De afgelopen jaren gingen met vallen en opstaan. Sommige jaren viel ik wat vaker dan in andere. Dit jaar wordt er weer eentje om in de boeken te zetten. Dat weet ik zeker. Ik heb nog zoveel in mijn mars, en dat ga je zeker nog terugzien. Hier op Loves 2 Love, maar ook via mijn bedrijf Claasen Communicatie. Ben jij er al vanaf 2016 bij? Bedankt. Bedankt dat jij deze website regelmatig bezoekt (of slechts een enkele keer) en vooral bedankt voor je vertrouwen in mij.
2 Comments
Wat super fijn dat je ook kan kijken naar wat je hebt geleerd. Het is zo waardevol om daar naar te kijken. Het zal altijd wel een ruimte in je leven in beslag houden, maar je zult merken dat het elk jaar weer veranderd.
Ja dat klopt, elk jaar is zo anders. Hopelijk is volgend jaar de hele papierwinkel ook afgesloten, dat geeft vast ook weer een heel andere kijk op de zaken!