De prins op het witte paard bestaat niet in de echte wereld
Vroeger, toen ik nog in sprookjes geloofde en dacht dat de toekomst alleen maar goede dingen voor mij in petto zou hebben, dacht ik altijd dat ik op een dag mijn prins op het witte paard zou vinden. Je weet wel, zo’n redder in nood die jou overspoelt met liefde, altijd precies weet wat hij moet zeggen en doen én die ontzettend romantisch is.
Het heeft járen geduurd voor ik besefte dat ik helemaal geen prins op het witte paard nodig heb om gelukkig te zijn. Ik heb liever een echte vent en iets om af en toe over te kunnen zeuren ;).
Zoektocht naar mijn prins
Dat de prins uit de verhalen wel een wat ouderwets en te geromantiseerd beeld schetst, daar hield ik vroeger geen rekening mee. Met de alledaagse werkelijkheid van werken, het betalen van rekeningen en de boodschappen ook niet. Nee, ik zou een rijke man vinden. Eentje die mij op een voetstuk zou zetten en waar ik wild verliefd op zou zijn en blijven.
Uiteraard vond ik die prins niet. Mijn zelfvertrouwen was niet zo groot toen ik jonger was. Ik was dan ook blij dat er überhaupt iemand was die mij leuk vond en durfde niet te veel eisen te stellen. Met als gevolg dat ik wild verliefd werd op een vent die me een beetje aandacht gaf, maar wel dezelfde avond vertelde dat hij bij al zijn partners vreemd was gegaan. Was ik naïef om te denken dat ik dat kon veranderen? Misschien wel. Eindstand: ook bij mij ging hij vreemd en de relatie was over.
Gelukkig zijn met jezelf
Inmiddels was mijn vertrouwen in het vinden van de prins op het witte paard wel een beetje geschaad. Maar nog steeds had ik niet helemaal door dat ik beter kon leren om van mezelf te houden, dan mijn geluk in handen van een partner te leggen. Na bijna een jaar als vrijgezelle dame rond te hebben gefladderd liep ik mijn huidige partner tegen het lijf. Wederom had ik allerlei romantische beelden in mijn hoofd, waaraan hij moest voldoen. Niet dat ik nu opgesloten wilde worden in een toren, en dat hij me moest redden. Een beetje realiteitszin had ik nog wel.
Wat ik wél wilde wist ik zelf eigenlijk niet. Het hele datingproces had me in ieder geval geleerd dat mijn partner zeker niet te klef moest zijn, en dat ik mijn vrijheid wilde houden. Maar ik wilde wel romantiek, kaarsjes en rozen. En dat paste weer niet echt bij de man waar ik mee samen ben.
Echte liefde
Vriendlief en ik hebben samen ontdekt wat we wel waardeerden in onze relatie en wat niet. De afgelopen 6 jaar kenden wij ook ups en downs, maar door alles wat we samen hebben meegemaakt kwamen we wel dichter bij elkaar. Mijn wederhelft is misschien geen prins op het witte paard, maar dat is alleen zo omdat hij geen paard heeft.