Trouwcolumn #13: De 1e pas is gepland en ik heb bibberknieën!
9 juni werd ik, omgeven door lieve vrienden op een prachtige manier ten huwelijk gevraagd door mijn grote liefde. Als trouwblogger schrijf ik al jaren artikelen over het plannen van je bruiloft. Toch merk ik dat er wel een verschil zit tussen het schrijven over een bruiloft en het plannen van een bruiloft. De komende periode neem ik jullie mee in de planning van mijn bruiloft.
Eind vorig jaar (elk jaar voelt het weer gek om dat te zeggen als we net in januari zitten) kreeg ik een mailtje van Bijtje, dat het tijd was om de eerste pas van mijn trouwjurk te plannen. Spontaan kreeg ik last van bibberknieën en zenuwen. Alsof het nú pas echt wordt.
Tranen bij het jurken passen?
Een paar trouwcolumns geleden schreef ik dat ik voor het eerst trouwjurken had gepast. En van tevoren had ik verwacht dat ik daar enorm emotioneel van zou worden. Want ik kan al huilen bij een zielige reclame, het passen van een mogelijke trouwjurk zou me dan vast en zeker te veel worden. Maar dat gebeurde niet, ik vond het eigenlijk alleen maar leuk.
Bij Nienke en Bijtje in Utrecht voelde ik uiteindelijk: dit is het. Best gek, want ik heb de definitieve jurk nog niet gezien. Maar omdat de dames ruim de tijd voor je nemen en je verschillende pasjurken aan kan trekken, stofjes kan zien en voelen en ik natuurlijk ENORM veel trouwjurken heb gezien de afgelopen jaren voelde het gewoon goed om het op deze manier te doen.
Maar nu dus zenuwen
Althans, dat voelde het dus tot ik dat mailtje kreeg. Ineens sloegen de zenuwen toe. Had ik wel alles genoemd wat ik in een jurk wilde? Had ik wel goed genoeg gezegd wat ik ook vooral niet wilde? Wat als ik nu op het laatste moment toch ineens iets tegen zou komen wat ik liever wilde dan wat we nu besproken hadden? Zou ik het resultaat wel echt zo mooi vinden als het in mijn hoofd was?
Ze kennen mijn stijl beter dan ik dat zelf doe
Gelukkig kan ik deze vragen allemaal heel makkelijk beantwoorden. Want ja, ik heb absoluut gezegd wat ik wel en niet mooi vind. Bovendien weten Nienke en Bijtje precies wat mijn stijl is, beter dan ikzelf misschien wel. Dus daar hoef ik me geen zorgen over te maken. De andere vragen deel ik in onder de categorie ‘normale zenuwen’. Hoe vaak zie ik geen bruiden die twijfelen aan hun trouwjurk, omdat het alweer even geleden is dat ze deze hebben gepast. Zou ik toch zelf bijna in dezelfde val lopen!
Met nog wat lichte zenuwen, maar ook heel erg veel zin, tel ik nu af naar februari.
- Trouwcolumn #1: Die trouwlocatie, dat is toch wel een dingetje
- Trouwcolunn #2: Wat deel ik wel met jullie, en wat niet?
- Trouwcolumn #3: Locatie gevonden, tijd voor de aankleding!
- Trouwcolumn #4: De eerste nachtmerries zijn een feit
- Trouwcolumn #5: Budget-stress
- Trouwcolumn #6: Sterke meningen en hoge verwachtingen
- Trouwcolumn #7: Wij hebben de ALLERleukste ceremoniemeester
- Trouwcolumn #8: Ik heb trouwjurken gepast!
- Trouwcolumn #9: Wat hebben wij al geregeld voor onze bruiloft?
- Trouwcolumn #10: Steeds meer zin in de bruiloft!
- Trouwcolumn #11: Vriendlief totaal verrast
- Trouwcolumn #12: Stop je nou met bloggen over trouwen na je eigen bruiloft?
