Trouwcolumn #31: Zijn er dingen die ik anders zou doen?
Wij zijn inmiddels alweer bijna 2 maanden getrouwd en buiten het delen van de foto’s en video van onze bruiloft is er een abrupt einde gekomen aan de trouwcolumn. Niet zozeer omdat ik er geen zin meer in had, maar omdat er zoveel andere dingen waren die de aandacht vroegen. Toch ben ik er nog niet klaar voor om te stoppen met de trouwcolumns, zelfs niet nu onze tweede bruiloft achter de rug is.
Zijn er dingen die ik anders zou doen?
Afgelopen week dacht ik na of er dingen waren die ik anders zou doen als ik het opnieuw kon doen. Waarom? Ik was bezig voor mijn nieuwe project: ‘trouwen zonder stress’ en dook daarvoor in de cijfers van mijn bruiloft. Hoe had ik kunnen besparen, en waarom heb ik dat wel of niet gedaan?
Als ik terugdenk aan onze bruiloft doe ik dat met een ontzettend blij gevoel. Ik heb daadwerkelijk van elke seconde genoten. En alhoewel de dag voorbijvloog heb ik overdag en in de avond een aantal keer gedacht ‘wat hebben we nog lang de tijd voor het feest is afgelopen!’ En elke keer dat ik dat dacht werd mijn glimlach nog een stukje groter. Ik heb de hele dag geen notie van de tijd gehad, want ik had geen horloge om of telefoon bij me. In plaats van dat de tijd voorbijvloog kon ik daardoor juist enorm genieten van het moment.
Telefoon niet bij me
Toch waren er ook een paar momenten dat ik baalde dat ik mijn telefoon niet bij me had. Onderweg naar de locatie voor de fotoshoot bijvoorbeeld. Want ik was degene met de telefoonnummers van de fotograaf en videograaf. De videograaf stond bij ons bij het tankstation (vanwege file moesten we een nieuwe fotolocatie vinden, en snel) maar de fotograaf stond ergens in de file. Gelukkig kregen we haar te pakken en konden we allemaal naar de nieuwe locatie toe.
Die alpaca’s
Sommige mensen weten dit, anderen niet, maar ik wilde enorm graag alpaca’s op mijn bruiloft. Na wat Googelen kwam ik een website tegen waar ik 2 alpaca’s kon huren. Enthousiast stuurde ik een berichtje, nog een, nog een, belde ik, en belde ik… Maar helaas kreeg ik niemand te pakken. Ik zocht nog even verder naar alpaca’s, maar andere bedrijven die dit aanboden zaten veel te ver weg. Met reiskosten erbij werd het dan echt een onbetaalbaar grapje. Wat baalde ik, maar het was even niet anders.
Totdat ik een mailtje kreeg van het eerste bedrijf. Ze was op wereldreis geweest en nu terug, of ik nog interesse had. Onze bruiloft was inmiddels verplaatst, waardoor het mogelijk nog steeds interessant was. Ik werd alweer enthousiast en manlief wist niet helemaal wat hij met me aan moest. Maar mijn enthousiasme sloeg al snel om toen ik hoorde dat de prijs met €100,- gestegen was in de tussentijd. Helaas, nu viel het écht buiten budget. Toch vind ik het nog steeds wel jammer dat dit niet door is gegaan.
De hoeveelheid gasten
Wij begonnen op 180 gasten, schroefden dit terug naar een respectabele 140 en toen kwam corona. Wij waren al lang blij dat we het weer met meer dan 30 mensen mochten vieren, maar de max lag op dat moment wel op 100 gasten. Met pijn en moeite schaafden wij onze gastenlijst bij en nog meer bij. Wat was het moeilijk om nóg eens 40 gasten te schrappen. Uiteindelijk lukte het, en een maand later werd het maximum aantal gasten weer opgeheven. Wij besloten de mensen waarvan we het écht heel lastig vonden om ze niet uit te nodigen alsnog een bericht te sturen, maar gingen niet terug naar 140 gasten. En daar heb ik geen seconde spijt van, want een bruiloft in coronatijd is al lastig genoeg. Een bruiloft met 140 gasten geeft alleen maar meer kans op besmetting, en dat wilde ik heel graag voorkomen.
Meer eten
Als ik druk ben eet ik heel weinig. Helaas ben ik niet vaak genoeg druk, anders zou ik een stuk strakker in mijn vel zitten ;). Van al het heerlijke eten op onze trouwdag heb ik dus niet super veel geproefd. Ik kreeg met moeite een paar stukjes vlees en een stokbroodje naar binnen tussen alle emotionele en hilarische speeches. Maar ook dit zou ik niet anders doen, want ik weet hoe ik in elkaar steek. Ik kán het niet anders doen. En daar ben ik oké mee.
Meer projecten?
Voor onze bruiloft voelde het af en toe alsof ik niets anders aan het doen was dan aan het werken aan projecten voor de bruiloft. Een zelfgemaakt ‘dansvloerregels’ bord, een neon-sign, quotes op elke tafel, flessen die in goud en zilver gespoten moesten worden. Ik heb enorm veel zelf gemaakt. Maar nu onze bruiloft voorbij is merk ik dat er nog zoveel projecten zijn die ik graag had willen doen. Waarschijnlijk zullen die ook blijven komen. Het enige wat ik daaraan kan doen is anderen ondersteunen bij hun bruiloft. En dat doe ik met liefde!
Daarnaast heb ik een paar onderdelen in mijn webshop toegevoegd. Zo kun je nu handgeletterde naamkaartjes, spiegels of andere objecten bestellen en kun je binnenkort ook dingen huren. Want niets doen is gewoon niets voor mij.
Dus, zou ik dingen anders doen?
Kort gezegd: Nee, ik zou niets anders doen. We hebben enorm genoten van onze dag, en alhoewel ik zo’n dag heel graag nóg een keer meemaak zou ik niets anders doen. Alles is gegaan zoals ik het wilde. Bovendien ben ik getrouwd met de liefde van mijn leven. Mooier kan het toch niet?
Lees ook:
- Trouwcolumn #1: Die trouwlocatie, dat is toch wel een dingetje
- Trouwcolumn #2: Wat deel ik wel met jullie, en wat niet?
- Trouwcolumn #3: Locatie gevonden, tijd voor de aankleding!
- Trouwcolumn #4: De eerste nachtmerries zijn een feit
- Trouwcolumn #5: Budget-stress
- Trouwcolumn #6: Sterke meningen en hoge verwachtingen
- Trouwcolumn #7: Wij hebben de ALLERleukste ceremoniemeester
- Trouwcolumn #8: Ik heb trouwjurken gepast!
- Trouwcolumn #9: Wat hebben wij al geregeld voor onze bruiloft?
- Trouwcolumn #10: Steeds meer zin in de bruiloft!
- Trouwcolumn #11: Vriendlief totaal verrast
- Trouwcolumn #12: Stop je nou met bloggen over trouwen na je eigen bruiloft?
- Trouwcolumn #13: De 1e pas is gepland en ik heb bibberknieën!
- Trouwcolumn #14: De huwelijksreis is geboekt
- Trouwcolumn #15: Mijn laatste verjaardag als ongetrouwde vrouw
- Trouwcolumn #16: Trouwschoenen met een verhaal
- Trouwcolumn #17: Mag de tijd even stilstaan alsjeblieft?
- Trouwcolumn #18: Moeten wij onze bruiloft cancelen vanwege corona?
- Trouwcolumn #19: Het is definitief, wij verplaatsen onze bruiloft
- Trouwcolumn #20: Een lichtpuntje in een zee van onzekerheid
- Trouwcolumn #21: Moeten we onze bruiloft wéér verplaatsen?
- Trouwcolumn #22: Dromen over de bruiloft
- Trouwcolumn #23: Hoe pakken wij ons wettelijk huwelijk aan?
- Trouwcolumn #24: Vanaf vandaag ben ik een getrouwde vrouw
- Trouwcolumn #25: Mevrouw den Hartog – Claasen, it’s real!
- Trouwcolumn #26: Voelt het anders? & goed nieuws tijdens de persconferentie
- Trouwcolumn #27: Aan het doe-het-zelven geslagen
- Trouwcolumn #28: Wijn in je oor en sexy dansjes: mijn vrijgezellenfeest
- Trouwcolumn #29: Vandaag is de dag, dat ik voor de 2e keer ja zeggen mag
- Trouwcolumn #30: Verslag van dé grote dag – deel 1
*Foto’s bij het artikel gemaakt door Romy Oomen