Waarom duurt wachten altijd zo lang?
In december kreeg ik te horen dat ik klaar ben voor een nieuwe operatie. Nadat besloten was voor multipele Z-plastieken te gaan (lees in dit artikel wat dat precies betekent!) mocht ik meteen door naar de afdeling ‘voorbereiding opname’. De laatste keer moest ik daar enorm lang wachten, omdat er steeds spoedgevallen tussendoor kwamen. De stoeltjes in de wachtkamer waren niet echt bevorderlijk voor de pijn in mijn nek en hoofd. Ik was dus lichtelijk angstig dat ik nu weer zo lang zou moeten wachten.
Niets veranderd, dus ik kon zo door!
Gelukkig was ik vrij snel klaar, en omdat er niet veel veranderd was sinds de laatste operatie hoefde ik ook niet langs de verpleegster. Mooi! Dan snel even vragen of ze al weten wanneer ze me in kunnen plannen.
Voor ons staat een vrouw samen met haar moeder, die in een rolstoel zit, te wachten. Ze is zichtbaar geëmotioneerd en ook moeders in de rolstoel is verdrietig. Al gauw horen we (dat is ik en mijn moeder, die nooit een afspraak in het ziekenhuis mist) dat moeders een nieuwe heup heeft gekregen. Er is echter iets niet goed gegaan en ze moet nog een keer onder het mes. Moeders zelf heeft er geen zin meer in, ze heeft zo veel pijn. Gelukkig is haar operatie al enkele dagen later, ik leef zo met ze mee.
Hoe lang voor ik geopereerd mag worden?
Als wij aan de beurt zijn vraag ik of ze al weten wanneer ik ongeveer aan de beurt ben, want mijn wederhelft moet daarvoor vrij nemen. Zoals je misschien wel hebt gelezen in ‘Wie mooi wilt zijn, moet lang wachten‘ is de wachttijd vier maanden. LAAAANNGG!
Inmiddels zijn we een maand verder, en hoop ik elke dag dat ik gebeld word met de mededeling dat ze me in willen plannen. Dat ik er toch even gauw tussen kan, omdat mijn ingreep maar 45 minuten duurt. Langzaam dringt het besef tot me door dat ik sowieso niet voor carnaval geopereerd wordt. Dat besef wordt meteen vervangen door hoop om dan in ieder geval voor carnaval te weten wanneer ik wél geopereerd wordt.
Ik wil rust in mijn hoofd en leven
Want als ik dat weet krijg ik misschien wat meer rust in mijn hoofd, kan ik weer gaan aftellen. Want na deze operatie ben ik nog niet klaar, en ik wil natuurlijk zo snel mogelijk klaar zijn. Na deze operatie moet mijn huid weer een aantal maanden herstellen voor de volgende operatie, en er zal dan vast wel weer een enorme wachttijd zijn.
Ik weet dat het erbij hoort, het leven bestaat uit wachten. Wachten bij de arts, de specialist, wachten in het pretpark, de file en soms wachten tot het 5 uur is en je je werk kan verlaten. Maar dat maakt het niet minder vervelend! Ik probeer de komende periode gewoon mijn gedachten te verzetten, maar bij elk telefoontje van een privé nummer schiet ik toch wel even overeind hoor!